مقاله عکاسان مشهور تاریخ، موضوعی است که بسیاری از ما دنبال کنندگان هنر عکاسی با آن موافق هستیم؛ اما اگر از گروهی از عکاسان بپرسید که "چه چیزی یک عکس را عالی می‌کند؟"، در پاسخ‌های آنها تنوع زیادی خواهید یافت. بعضی از آنها پاسخ‌هایی می‌دهند که مربوط به ماهیت فنی عکس است مثل؛ وضوح عکس، استفاده از نور و موارد دیگر. برخی دیگر درباره خلاقیت‌های هنری تصویر و فریم‌بندی یا ترکیب نظر می‌دهند. بعضی هم معنی و احساسات عکس برایشان بیشترین اهمیت را دارد. با این حال اگر بپرسید: "که بهترین عکاسان همه زمان‌ها چه کسانی هستند؟"، به احتمال زیاد می توانید مجموعه ای از پاسخ های بسیار مشابه را بدست آورید.
انسل آدامز، دوروتا لانگه، رابرت کاپا و البته بسیاری دیگر، نفراتی هستند که به طور مداوم نام آنها در لیست‌های "بهترین‌ها" قرار می‌گیرند.
از این گذشته، عکاسی هم یک کار فنی و هم یک کار هنری است، به همین دلیل است که جنبه های مختلف یک عکس، توجه عکاسان مختلف را به خود جلب می‌کند، که منجر به چنین تنوع گسترده‌ای در پاسخ به این سؤال می‌شود، "چه چیزی یک عکس را خوب می‌کند؟ "
اما سؤال "بهترین عکاسان چه کسانی هستند؟" به دلیل تأثیر این افراد بر عکاسی، لیست کوچکتری از پاسخ‌ها ایجاد می‌کند. ما اغلب تصاویر این عکسان را می‌بینیم، کتابهایشان را مطالعه می‌کنیم، مقالاتی راجع به آنها می‌خوانیم و کارهایشان را مشاهده و بررسی می‌کنیم.
عکس‌های آنها می‌تواند الگوی خوب بودن باشد؛ اما مانند پوسترهای بازیکنان فوتبال برای طرفداران فوتبال عمل می‌کند. منظورم این است که دقیقاً همانطور که هزاران بازیکن فوتبال عالی وجود دارد، هزاران عکاس عالی نیز وجود دارند. اما فقط تعداد معدودی از پوستر بازکنان فوتبال و عکس‌های آن‌ها؛ خود را در لیست‌های "بهترین" یا به عنوان قهرمان قرار می‌دهند.
داشتن یک الگوی عکاسی امری ضروری است زیرا به شما معیاری می‌دهد تا کار خود را ارزیابی نمایید و یک استاندارد برای دستیابی به عکس مود نطرتان داشته باشید. ما لیست "عکاسان مشهور تاریخ" را در طول تاریخ و بدون ترتیب خاصی ارائه می‌نماییم. به هیچ عنوان ادعا نمی‌کنیم که این لیست کامل است، اما احتمالا این مقاله یک شروع خوب برای شماست که بتوانید قهرمان عکاسی خود را پیدا کنید تا از کارهای او الهام بگیرید.

تولد: 20 فوریه 1902
درگذشت: 22 آوریل 1984
جوایز: کمک هزینه تحصیلی گوگنهایم برای هنرهای خلاق در ایالات متحده و کانادا (1946)، جایزه جان مویر کلاب سیرا (1963)، مدال آزادی ریاست جمهوری (1981)، جایزه هاسل بلاد (1981)
شاید شناخته شدهترین عکاس در تمام دوران انسل آدامز باشد. آثار انسل آدامز بیش از هر عکاس دیگری دیوار خانهها و اتاق کارها را آراسته است. آدامز که استاد چشم اندازهای سیاه و سفید است، بیشتر وقت خود را صرف مستندسازی حیات‌وحش غرب آمریکا نمود که مشهورترین آنها پارک ملی یوسمیت در کالیفرنیا و رودخانه تتونز و اسنیک در وایومینگ است. عکس‌های او به محافظت از طبیعت و حیات‌وحش کمک بسیار شایانی نموده است. همچنین پیگیری آدامز به اندازه عکاسی‌اش بسیار پرشور و شوق بود.
شما می توانید از طریق سایت گالری انسل آدامز (سازمانی که توسط خانواده وی اداره می شود) نسخه المثنی کارهای آدامز را مشاهده و خریداری نمایید. 
برای مشاهده عکس‌هایی که وی به نمایندگی از سرویس پارک ملی امریکا گرفت باید به سایت آرشیو ملی امریکا مراجعه نمود.
مراجع دیگری که می‌توان برای دیدن کارهای او نام برد؛ شامل موزه هنرهای مدرن سان‌فرانسیسکو و گالری ملی پرتره امریکا است. انسل آدامز با آثارش یک تاریخچه و آلبوم از گذشته پارک‌های ملی در غرب آمریکا ارائه می‌دهد.
نقل قول هایی از آنسل آدامز:

در هر عکس همیشه دو نفر وجود دارد: عکاس و بیننده.

شما یک عکس را نمی گیرید، آن را می سازید.

تولد: 7 مارس 1765
درگذشت: 5 ژوئیه 1833
شاید در حال حاضر هیچ یک از عکس‌های ژوزف نیسه فور نیپس دیگر قابل تشخیص نباشند، اما احتمالاً نام او را که همیشه همراه با اولین عکس جهان می‌آید، شنیده‌اید. وی دستگاه هلیوگرافی را اختراع نمود که در آن یک چاپ بر روی صفحه‌ی چاپی منقش ایجاد می‌شد. این اختراع به سال 1825 برمی‌گردد.
تنها چند سال بعد، او با استفاده از یک تاریک‌خانه، قدیمی‌ترین عکس باقیمانده از گذشته را برای ما به یادگار گذاشت، تصویری که وی آن را با نام "منظره ای از یک پنجره در ال گراس"عنوان نمود.
می‌شود اعتراف کرد که این عکس خوبی نیست؛ اما واقعیت این است که همواره از ژوزف نیسه فور نیپس به عنوان یکی از پدران عکاسی یاد می‌شود و بنابراین ضروریست که نام او در این لیست قرار بگیرد.
برای اطلاعات بیشتر و نگاه دقیق تر به نیپس و عکس اشاره شده‌ی او می‌توانید به سایت مرکز هری رانسوم (Harry Ransom Center) دانشگاه تگزاس مراجعه نمایید.
مدرسه عکاسی اسپاوس (The Photography School Spéos) نیز منبع خوبی برای یادگیری بیش‌تر در مورد کارهای نیپس و نقش او در اختراع عکاسی می‌باشد.

تولد: 18 نوامبر 1787
درگذشت: 10 ژوئیه 1851
لوئی داگِر در طول تاریخ عکاسی، فرآیند داگرتایپ (Daguerreotype) را ایجاد کرد، که اولین فرآیند عکاسی بود که برای اهداف تجاری مورد استفاده قرار گرفت.
فرایند داگرتایپ یک روند ساده نبود. در این فرایند برای ساخت یک عکس ابتدا یک ورق مس با روکش نقره در محلول ید قرار می‌گیرد که سبب ایجاد لایه‌ای از یدید نقره روی صفحه مسی شده که به نور حساس است. هنگامی که نور داخل دوربین به این صفحه برخورد می‌کند تصویر را تولید می‌نماید، اما مدت زمان آن فرآیند طولانی بود.

با این حال، داگر خیلی زود فهمید که "نگاتیو" ایجاد شده از تصویر (که خیلی سریع‌تر از نوردهی عادی بدست می‌آید)، می‌تواند در تسریع فرآیند تولید یک عکس کمک شایان توجهی نماید. همین امر او را به یکی از پدران عکاسی در کنار نیپس تبدیل می‌کند. 
شما می‌توانید در سایت موزه مت (Met Museum) اطلاعات بیش‌تری درباره داگر و کارهای وی به دست آوید.
نقل قولی از لوئی داگر:

داگروتایپ صرفا ابزاری برای ترسیم طبیعت نیست، بلکه برعکس، یک فرایند شیمیایی و فیزیکی می‌باشد که به آن قدرت می‌دهد تا عین خودش را بازسازی نماید.

تولد: 1962
کن راک‌ول در سال 1999 وقتی که وب‌سایت خود را به عنوان محلی برای نگهداری و به اشتراک‌گذاری عکس‌های خود ایجاد کرد، شروع به کار نمود. از آن زمان این وب‌سایت به عنوان یکی از قدرتمندترین پایگاه‌های گفتمان عکاسی، به اشتراک گذاشتن نقد و بررسی تجهیزات عکاسی، نکات مربوط به عکاسی و دانش عمومی درباره عکاسی، نزد مردم در سراسر جهان شناخته شد. در حقیقت، وب‌سایت وی به لطف بررسی‌های ممنوعه در مورد انواع تجهیزات عکاسی، به منبع اصلی درآمد وی تبدیل شده است.
اشتیاق وی به عکاسی در سنین کودکی‌اش (دقیقاً پنج سالگی) آغاز شد و با گذشت سال‌ها به کمک تمرین، یادگیری مستقل و تجربه میدانی زیاد، خودش را به یکی از شناخته شده‌ترین عکاسان جهان تبدیل کرد.
می‌توانید برخی از کارهای اخیر راک‌ول و همچنین عکس‌های قدیمی‌تر وی را در وب‌سایت او مشاهده نمایید.
نقل قول‌هایی از کن راک‌ول:

مهم نیست که دوربین شما چقدر پیشرفته باشد، شما هنوز هم باید مسئولیت به دست آوردن زمان مناسب، جهت و زاویه مناسب برای گرفتن عکس مورد نظرتان را، خودتان بر عهده بگیرید.

عکاسی قدرت مشاهده است، نه به کاربردن فناوری.

تولد: 14 ژوئن 1904
درگذشت: 27 اوت 1971
جوایز: جایزه دوربین فیلمبرداری ایالات متحده (1963)، جایزه افتخار رول از انجمن عکاسان مجله آمریکایی (1964)
مارگارت برک وایت یک عکاس خبری به‌نام و یکی از اولین عکاسان زن مجله لایف بود.
برک وایت به عنوان یک عکاس بی‌باک و نترس شهرت داشت و تقریباً در هر موقعیتی برای گرفتن عکس مورد نظرش، خود را به سمت هر موقعیتی می‌انداخت. مثلا او برای مستند سازی از ویرانی‌های جنگ در طول جنگ جهانی دوم در موقعیت‌هایی نظیر آماده‌سازی و حملات بمباران در آن سال ها حضور داشت. همچنین آخرین پرتره گاندی قبل از ترور توسط او ثبت شده است.
شما می توانید کارهای برک وایت را از سایت گالری عکس مونرو در سانتافه نیومکزیکو مشاهده و خریداری نمایید.
وب سایت تالار مشاهیر بین المللی عکاسی و همچنین سایت موزه هنرهای مدرن دارای اطلاعات بیوگرافی در مورد برک وایت است. 
نقل قول‌هایی از مارگارت برک وایت:

خودتان را در موضوع خود غرق کنید، آن‌گاه دوربین دست شما را خواهد گرفت. 

اگر می‌خواهید از مردی که در حال چرخش است عکاسی نمایید، به این فکر کنید که چرا او می‌چرخد. درک برای یک عکاس به اندازه تجهیزات مورد استفاده‌اش مهم است.

تولد: 2 ژانویه 1938
جوایز: نشان فرمانده از امپراتوری بریتانیا (2001)، مدال قرن و کمک هزینه افتخاری از انجمن عکاسی رویال (2005)، جایزه یک عمر دستاورد هنری از مرکز بین المللی عکاسی (2016)
دیوید بیلی در محافل عکاسی به عنوان یکی از استاتید مد و عکاسی پرتره شناخته می‌شود. وی در دهه 1960 به خاطر کارهایش، از جمله پرتره‌هایی از گروه بیتلز، میک جاگر، اندی وارهول و دیگر چهره‌های مشهور آن زمان تحسین گسترده‌ای را به دست آورد. او حتی عکس هایی از رونی و ریگی کری گرفت، که ظاهری درخشان و پر کنتراست دارند و تا به امروز به صورت نمادین باقی مانده است.
آثار بیلی را می‌توان در مرکز هنرهای معاصر اولنس و در هاکسلی-پارلور مشاهده کرد.
نقل قولی از دیوید بیلی:

همه یک عکس عالی می‌گیرند. من بهتر خواهم بود؛ زیرا دو عکس گرفته‌ام.

تولد: 22 اوت 1908
درگذشت: 3 آگوست 2004
جوایز: جایزه بزرگ ملی عکاسی فرانسه (1981)، جایزه هاسل بلاد (1982)
آنری کارتیه برسون که بیش‌تر به عنوان پدر عکاسی خبری قلمداد می‌شود، به هنر عکاسی خیابانی تسلط داشت. وقتی به یک پرتره صادق فکر می‌کنید (پرتره ای که در آن فرد رفتار طبیعی خود را دارد و نسبت به عکاسی از خودش ناآگاه است) باید به فکر آثار آنری کارتیه برسون باشید.
وی همچنین به خاطر عکاسی برخی از مهم‌ترین وقایع قرن بیستم مشهور است.وی پس از مرگ جوزف استالین، به چین سفر كرد و پس از جنگ جهانی دوم به ایالات متحده امریکا رفت تا پس از پایان جنگ از تحولات اجتماعی و اقتصادی مستندی بسازد.
وقتی نوبت به عکاسی خبری می‌رسد، یافتن نمونه بهتری نسبت به برسون کار سختی است.
آثار کارتیه برسون را می‌توان در موزه هنرهای مدرن سان‌فرانسیسکو و موزه هنرهای مدرن اسکاد در ساوانا جورجیا مشاهده نمود.
کتاب‌های بسیاری نیز درمورد کار او نوشته شده است؛ از جمله هنر کارتیه رسون؛ نوشته پیتر گالاسی،  انتشارات مدرن سنتری.
نقل قول‌هایی از آنری کارتیه برسون:

عکاسان با چیزهایی روبرو می‌شوند که به طور مداوم در حال از بین رفتن هستند و هنگامی که آنها ناپدید شدند، هیچ نیرویی روی زمین وجود ندارد که بتواند دوباره آنها را برگرداند.

برای من  عکاسی، شناخت همزمان، در کسری از ثانیه، از اهمیت یک رویداد است.

تولد: 14 مارس 1923
درگذشت: 26 ژوئیه 1971
جوایز: بورسیه بنیاد گوگنهایم (1966)
دیان آربسس به خاطر کارهای مستند خود که تمرکز آن بر روی مردم حاشیه جامعه است، در لیست مشهورترین عکاسان همه تاریخ جای می‌گیرد. زمانی که برخی از همکاران او در موضوعاتی چون جنگ، هالیوود و بیماری‌های اجتماعی متمرکز شده بودند، آربس باعث می‌شد که مردم مثل نمایش‌دهندگان سیرک در بیایند. عکس‌های وی به دلیل این که بیش از حد احساسی و در بعضی مواقع آزار دهنده بودند، شهرت بسیاری دارند. استفاده از فلش برای پرتره‌هایی که در طول روز می‌گرفت ادعای دیگری برای مشهور بودن وی می‌باشد. 
برخی از آثار دیان آربس را می توانید در سایت موزه هنرهای مدرن سان‌فرانسیسکو و موزه هنرهای مدرن ریو مشاهده نمایید.
در سایت موسسه اسمیت سونیان به عنوان یک تاریخچه می توانید درباره دایان آربس اطلاعات بیشتری را کسب کنید.
نقل قول‌هایی از دیان آربس:

یک عکس رازی در مورد یک راز است. هر چه بیشتر به شما بگوید، کمتر می دانید.

من واقعاً معتقدم چیزهایی وجود دارد که هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را ببیند، اگر من از آنها عکس نگیرم.

تولد: 2 می 1906
درگذشت: 25 ژوئن 1979
همان‌طور که نام انسل آدامز به عکاسی مناظر متصل است، نام فیلیپ هالسمن هم به همان اندازه به عکاسی پرتره چسبیده است. نزدیک به 40 سال، هالسمن پرتره‌هایی خلق کرد که نه تنها چشم‌نواز بودند؛ بلکه خلاق، تفکر برانگیز و حتی سنت‌شکن و پیشگام بودند. به عنوان مثال، او اغلب از افراد می‌خواست كه در  عکس پرتره خود پرش كنند و پرتره‌ای کودکانه و مفرح و سرزنده ایجاد گردد، و این کارها در زمانی انجام می‌گرفت كه چنین چیزهایی رایج نبود.
پرتره های او از افرادی مانند آلبرت انیشتین و مریلین مونرو از شاخص‌ترین عکس‌های پرتره‌ای می‌باشد که تا کنون گرفته شده است. بنابراین جای تعجب نیست که هالسمن مفتخر است که بیشتر عکس‌هایش بر روی جلد مجله زندگی قرار گرفته است.
وب سایت فیلیپ هالسمن گنجینه‌ای از آثار او می‌باشد.سایت عکس‌های مگنوم هم درباره زندگی و بیوگرافی هالسمن و همچنین نمونه‌هایی از فعالیت او اطلاعات خوبی دارد.
نقل قول‌هایی از فیلیپ هالسمن:

عکاسان ابدی و فناناپذیر، عکاسان رک و بی پرده‌ای هستند که به ترفندها یا تکنیک‌های ویژه بصری تکیه نمی‌کنند.

من به سمت عکاسی رفتم همان‌طور که کسی به سمت روسپیگری می‌رود؛ ابتدا این کار را برای رضایت شخصی خودم انجام می‌دادم، بعدها این کار را کردم تا دوستانم را راضی کنم و در نهایت این کار را برای پول انجام دادم.

تولد: 15 می 1923
درگذشت: اول اکتبر 2004
جوایز: جایزه هاسلبلاد (1991)
هرگاه که صحبت درباره عکاسان مد است، نام ریچارد اوان به عنوان یکی از تأثیرگذارترین‌ها مطرح است. کارهای او برای انتشاراتی مانند ووگ (Vogue) و هارپر بازار (Harper's Bazaar) به عنوان نمونه‌هایی فوق‌العاده در مورد چگونگی ایجاد یک پرتره سیاه و سفید مد، مورد توجه است. در حقیقت، پرتره‌های مهم وی از افرادی که در پس زمینه سفید قرار گرفته‌اند، از جمله بهترین‌های قرن بیستم هستند.
اودان در اواسط کار خود، رشته و شاخه‌ای را خلق کرد و با عکاسی از موضوعات متنوعی هم‌چون دیوار برلین، اعتراضات جنگ ویتنام و جنبش حقوق مدنی، اثبات کرد که موضوع عکس اهمیت ندارد، بلکه مهارت و ابتکار او برای خلق عکس مهم است.
وب سایت بنیاد ریچارد اودان منبع خوبی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کار، نمایشگاه‌ها و آرشیو آثار وی می‌باشد.
نقل قول‌هایی از ریچارد اودان:

عکس‌های پرتره‌ی من بیشتر از خود من، درباره افرادی است که من از آنها عکس می‌گیرم.

من فکر می‌کنم همه چیز هنر درباره کنترل است، مواجهه بین قابل کنترل و غیر قابل کنترل.

تولد: 26 می 1895
درگذشت: 11 اکتبر 1965
جوایز: کمک هزینه تحصیلی گوگنهایم برای هنرهای خلاق، ایالات متحده و کانادا
عکاس دیگری که شهرت خود را از طریق کار عکاسی خبری به دست آورد، دوروتا لنگ می‌باشد که به طور حتم برای عکس‌هایی است که او در دوران رکود بزرگ گرفته است.
عکس‌های دوروتا لنگ احساسی متفاوت را در مورد انسانیت تحت تاثیر فشار فقر بر آمریکایی‌ها در یکی از دشوارترین دوران قرن بیستم بیان می‌دارد. عناصر انسانی که مد نظر او تحت تأثیر گرفتاری‌های خودش بود (به دلیل ابتلا به فلج اطفال، او با لنگیدن راه می رفت)؛ به همین دلیل است که او بیشتر اوقات برای جلب توجه تمرکز کار خود را به موانعی می‌نمود که انسان‌های خوشبخت و خوش اقبال کمتر با آن‌ها مواجه می‌شدند.
برخی از آثار دوروتا لنگ را می‌توان در سایت موزه هنرهای مدرن پیدا کرد. سایت مرکز بین المللی عکاسی نیز همچنین مجموعه ای زیبا از عکس‌های او را در خود جای داده است.
عکس‌های وی از دوران رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم در سایت آرشیو ملی امریکا قرار دارد.
نقل قولی از دوروتا لنگ:

دوربین ابزاری است که به مردم می‌آموزد، چگونه بدون دوربین ببینند.

تولد: دسامبر 1918
درگذشت: 15 اکتبر 1978
جوایز: کمک هزینه تحصیلی گوگنهایم برای هنرهای خلاق، ایالات متحده و کانادا (1956)
دبلیو یوجین اسمیت به خاطر عکس‌های ماندگارش از جنگ جهانی دوم، یك عضو از مجله زندگی بود. در طول دوره حضور در این مجله، او در ایجاد یک نوع از داستان‌های مصور با عکس (که به یک داستان تصویری و متنی در مورد زندگی روزمره افراد، مکان‌ها و رویدادها تبدیل می‌شد)، مهارت پیدا کرد. از این نظر که کار او در جهت تلاش برای انسانی کردن مبارزات مردم سراسر جهان بود، آثارش شبیه به کارهای دوروتا لنگ است.
علاوه بر انسانی بودن کارهای اسمیت، او عکاسی بسیار فنی و استادی ماهر بود و عکس‌هایی را خلق می‌کرد که به عنوان نمونه‌ای کامل و بی‌نقص برای استفاده به عنوان اصول عکاسی، قابل مطالعه هستند. 
بسیاری از آثار اسمیت را می‌توان در سایت گالری در شهر نیویورک یافت. هم‌چنین می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد اسمیت و انگیزه های عکاسی وی در سایت گنجینه یادبود دبلیو یوجین اسمیت کسب کنید.
نقل قول‌هایی از دبلیو یوجین اسمیت:

من هیچ وقت عکسی را، چه خوب و چه بد، نگرفته ام؛ مگر این که هزینه آن را با آشفتگی عاطفی ام پرداخته باشم.

من دائماً بین دو نگرش گیر کرده ام؛ یکی روزنامه‌نگار با وجدان که ضبط کننده حقایق است و دیگری هنرمند خلاق؛ که اغلب شاعرانگی هنر با حقایق و واقعیت در تضاد است.

تولد: 23 آوریل 1950
جوایز: جایزه عکس جهانی مطبوعات برای اخبار عمومی (1992)، جایزه کودکان جهان در مطبوعات (1992)، جایزه عکس جهان مطبوعات برای طبیعت (1985، 1991، 1992)، جایزه عکس مطبوعات جهان برای زندگی روزانه (1984، 1985)
استیو مک کری نه تنها یکی از مشهورترین عکاسان امروزی است، بلکه او یکی از بهترین عکاسان تمام تاریخ عکاسی نیز می‌باشد. کار مشهور او، دختر افغان، بر روی جلد مجله نشنال جغرافی (NationalGeographic) در ژوئن 1985 قرار گرفت که تحسین همگان را درپی داشت. از آن زمان به بعد، این عکس به عنوان یکی از معروف‌ترین عکس‌های تاریخ شناخته شده است. تمرکز مک کری به طور معمول در مباحث فرهنگی؛ مانند از بین رفتن سنت‌ها، آیین‌های باستانی و درگیری‌ها در سراسر جهان بوده است. با این حال، پرتره‌های او، مانند دختر افغان، از برجسته‌ترین آثار او هستند.
جدیدترین آثار استیو مک کری را می توانید در وب سایت خود او مشاهده کنید. می توانید برای اطلاعات بیشتر در مورد او سایت عکس های مگنوم را نیز مطالعه نمایید.
در مورد استیو در وب سایت نشنال ژئوگرافیک نیز می‌توانید دانسته‌های بیشتری بدست آورید.
نقل قول‌هایی از استیو مک کوری:

بسیاری از عکس‌های من در درون مردم نهادینه شده‌اند. من به دنبال تجربه لحظه‌ای نامعلوم هستم که روح انسانی شخصی از درون او بیرون می‌آید و بر چهره‌اش قرار می‌گیرد.

عکس یک رسانه غیرقابل انکار قدرتمند است؛ آزاد از محدودیت‌های زبان، با استفاده از خصوصیات منحصر به فرد یک لحظه یخ زده در زمان.

هنوز هم عکس چیزی است که شما همیشه می‌توانید به آن رجوع کنید. می‌توانید آن را بر روی دیوار خود قرار دهید و دوباره و دوباره به آن نگاه کنید، زیرا آن لحظه یخ زده است. من فکر می‌کنم که هرچه قدر روح و روان شما تمایل دارد تا خاطره‌ای را بسوزاند، یک عکس قدرتمند آن را درذهن درشت نموده و تبدیل به نماد یک مکان، یک زمان یا یک موقعیت می‌نماید.